day 25
Door: daphne
Blijf op de hoogte en volg daphne
27 Januari 2014 | Maleisië, Kuala Lumpur
Okeeee eindelijk het vervolg dan. Heb een erg onrustige nacht gehad. Heb gewoon behoefte aan een lakentje op zn tijd. Daarnaast gedroomd over vele gekko's die aan het plafond en de muren hingen, maar toen ik eenmaal sliep, sliep ik goed! Okee tot het 5 of 6 uur was dan, want toen riep de moskee iedereen op om te komen. Na me nog een keer omgedraait te hebben was het ineens al 8 uur. Snel omgekleed en gedoucht etc, en onze licence opgehaald. Die waren we gister namelijk vergeten (naja we wisten niet dat het moest) en dan kan je een flinke boete krijgen. Zonde!
Dus nadat we die eenmaal op hadden gehaald moesten we nog onze busreis naar kuala lumpur bevestigen, en toen was het ineens 9 uur. Oeps onbijt gemist. Maar goed, we hadden nog koekjes, en een cakeje dus we vergingen niet gelukkig!
Om half 10 begon onze jungle wandeling. We gingen eerst met een bootje naar de overkant vanwaar we onze toch begonnen. En we begonnen met trappen, veel trappen. Die gingen richting de canopy walking bridge. Oftewel een hangbrug. En hoewel ik dat in eerste instantie echt niet eng vond had ik echt knikkende knieen eenmaal daarboven. Het was hoog, en wiebelig, en eigenlijk gewoon echt super eng. Het maakte het er ook neit beter op dat er allemaal regels waren, zoals tien meter afstand, geen foto's maken nooit meer dan 4 tegelijk, zonnebril af etc. Tel daarbij af en toe een gat onder de plank op, dat je het gevoel heb dat je naar beneden stort, en je kan je denk ik wel een beetje voorstellen hoe wij ons voelden.
Eenmaal allemaal over de brug heen zijn we met de echte tocht begonnen. We gingen 3, nog wat km omhoog lopen, naar een viewpoint. En het was zwaar!!! Erg warm, ik zweette me helemaal suf, en naast mn achillespees blessure heb ik nu gewoon overal pijn! Maar eenmaal daarboven was het wel heel mooi. Daarna konden we doorlopen naar viewpoint 2. De gids ging echter niet mee, dus we moesten het zelf doen. Wij samen met de italiaanse jongen naar boven, kwamen we erachter dat hij ook in zn broek scheet op die hangbrug hahaha. Lag dus niet aan ons. Eenmaal boven genoten van het uitzicht. Was wel mooi, maar had er meer van verwacht. De italiaan eigenlijk ook, want hij bleef maar zeggen dat het in italie eigenlijk gewoon mooier is, en hij was binnen 2 minuten weer opweg naar beneden.
Na een tijdje zijn wij ook maar naar beneden gelopen, om vervolgens weer met de hele groep naar het beginpunt te lopen. Daar gingen we weer met een bootje de rivier over, om weer bij het drijvende restaurant te gaan lunchen. Dit keer kip met rijst.
Na de lunch hadden we best wat vrije tijd, dus die hebben we goed benut met een dutje en een beetje lezen. Om 3 uur moesten we weer verzamelen, want we gingen rapid shooten of zo iets en op bezoek bij de oran asli. Als ik heel eerlijk ben dacht ik van de voren dat we naar een oran oetan opvang gingen, maar nadat ik me wat meer had ingelezen, bleken dit de bewoners van taman negara te zijn. Deze mensen leven in de jungle, en zijn de enige die daar op dieren mogen jagen etc, om zo in leven te kunnen blijven. Nu klinkt dat heel heftig, maar ze krijgen ook geld van de overheid, en krijgen geld via toeristen en de verkoop van honing etc om dingen te kopen zoals suiker en kleding. Het is echter wel zo dat ze nooit heel lang op eenzelfde plek blijven wonen. Wanneer het voedsel op is, of wanneer er iemand is overleden (die ze " begraven" in de bomen) Gaan ze verkassen, en moeten ze weer een heel nieuw dorp bouwen. Eenmaal daar aangekomen kregen we te zien hoe ze vuur maakten, en hoe ze pijlen maakten voor het jagen. Hierna mochten we zelf natuurlijk even proberen op een angry bird. Omdat er bijna niemand wilde mocht ik 2 keer, wanneer ik 3 keer was geweest had ik waarschijnlijk wel raak geschoten hoor ;). Kleine troost, de chief zelf heeft ook niet raak geschoten die dag:P
En weer terug via het rapid schooting ofzo (soort van raften met een longtailboot, je wordt er in ieder geval echt zeiknat van). Daarna kregen we avond eten, rijst met vis (droge rijst dus) maar omdat we het een beetje gehad hadden, hebben we maar wat besteld via de kaart. Het koste toch bijna niks. Een bordje drunken noodles, alleen dan zonder de thaise pepertjes, en mies een eiburger. Toen we wilden betalen, wilden ze het niet aannemen. Dus nog goedkoper!
's Avonds weer een heerlijk koude douche genomen, en op bed een boekje gelezen. Tja wat moet je anders in de jungle he?!
Dus nadat we die eenmaal op hadden gehaald moesten we nog onze busreis naar kuala lumpur bevestigen, en toen was het ineens 9 uur. Oeps onbijt gemist. Maar goed, we hadden nog koekjes, en een cakeje dus we vergingen niet gelukkig!
Om half 10 begon onze jungle wandeling. We gingen eerst met een bootje naar de overkant vanwaar we onze toch begonnen. En we begonnen met trappen, veel trappen. Die gingen richting de canopy walking bridge. Oftewel een hangbrug. En hoewel ik dat in eerste instantie echt niet eng vond had ik echt knikkende knieen eenmaal daarboven. Het was hoog, en wiebelig, en eigenlijk gewoon echt super eng. Het maakte het er ook neit beter op dat er allemaal regels waren, zoals tien meter afstand, geen foto's maken nooit meer dan 4 tegelijk, zonnebril af etc. Tel daarbij af en toe een gat onder de plank op, dat je het gevoel heb dat je naar beneden stort, en je kan je denk ik wel een beetje voorstellen hoe wij ons voelden.
Eenmaal allemaal over de brug heen zijn we met de echte tocht begonnen. We gingen 3, nog wat km omhoog lopen, naar een viewpoint. En het was zwaar!!! Erg warm, ik zweette me helemaal suf, en naast mn achillespees blessure heb ik nu gewoon overal pijn! Maar eenmaal daarboven was het wel heel mooi. Daarna konden we doorlopen naar viewpoint 2. De gids ging echter niet mee, dus we moesten het zelf doen. Wij samen met de italiaanse jongen naar boven, kwamen we erachter dat hij ook in zn broek scheet op die hangbrug hahaha. Lag dus niet aan ons. Eenmaal boven genoten van het uitzicht. Was wel mooi, maar had er meer van verwacht. De italiaan eigenlijk ook, want hij bleef maar zeggen dat het in italie eigenlijk gewoon mooier is, en hij was binnen 2 minuten weer opweg naar beneden.
Na een tijdje zijn wij ook maar naar beneden gelopen, om vervolgens weer met de hele groep naar het beginpunt te lopen. Daar gingen we weer met een bootje de rivier over, om weer bij het drijvende restaurant te gaan lunchen. Dit keer kip met rijst.
Na de lunch hadden we best wat vrije tijd, dus die hebben we goed benut met een dutje en een beetje lezen. Om 3 uur moesten we weer verzamelen, want we gingen rapid shooten of zo iets en op bezoek bij de oran asli. Als ik heel eerlijk ben dacht ik van de voren dat we naar een oran oetan opvang gingen, maar nadat ik me wat meer had ingelezen, bleken dit de bewoners van taman negara te zijn. Deze mensen leven in de jungle, en zijn de enige die daar op dieren mogen jagen etc, om zo in leven te kunnen blijven. Nu klinkt dat heel heftig, maar ze krijgen ook geld van de overheid, en krijgen geld via toeristen en de verkoop van honing etc om dingen te kopen zoals suiker en kleding. Het is echter wel zo dat ze nooit heel lang op eenzelfde plek blijven wonen. Wanneer het voedsel op is, of wanneer er iemand is overleden (die ze " begraven" in de bomen) Gaan ze verkassen, en moeten ze weer een heel nieuw dorp bouwen. Eenmaal daar aangekomen kregen we te zien hoe ze vuur maakten, en hoe ze pijlen maakten voor het jagen. Hierna mochten we zelf natuurlijk even proberen op een angry bird. Omdat er bijna niemand wilde mocht ik 2 keer, wanneer ik 3 keer was geweest had ik waarschijnlijk wel raak geschoten hoor ;). Kleine troost, de chief zelf heeft ook niet raak geschoten die dag:P
En weer terug via het rapid schooting ofzo (soort van raften met een longtailboot, je wordt er in ieder geval echt zeiknat van). Daarna kregen we avond eten, rijst met vis (droge rijst dus) maar omdat we het een beetje gehad hadden, hebben we maar wat besteld via de kaart. Het koste toch bijna niks. Een bordje drunken noodles, alleen dan zonder de thaise pepertjes, en mies een eiburger. Toen we wilden betalen, wilden ze het niet aannemen. Dus nog goedkoper!
's Avonds weer een heerlijk koude douche genomen, en op bed een boekje gelezen. Tja wat moet je anders in de jungle he?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
