day 12
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg daphne
14 Januari 2014 | Thailand, Koh Tao
Ok ok little confession: heb erg slecht geslapen vannacht. Ik zat er toch best wel mee. Enge vissen en een claustofobisch gevoel. Brrr, heb er echt even overna gedacht om te stoppen. Maar ik wist dat mn paps dan erg teleurgesteld zou zijn ;), dus toch maar doorgegaan. We begonnen met d.etheorie les om half 9. We kregen les over het maken van een duikplan. ( te voorkomen dat je decompression sickness krijgt mag je niet langer dan bepaalde tijd op bepaalde diepte duiken met bepaalde minuten rust tussendoor, dat leer je te plannen). Verder niet heel boeient, zat alleen maar zenuwachtig te wezen. Om elf uur pauze en meteen eventjes geluncht, zodat het nog tijd zou hebben om te zakken. We hebben heel gezond geluncht, en ik had een antiflu sapje, en mies een anticancer sapje. Nou helemaal gezond, jammer genoeg niet heel lekker, maar je moet er wat voor over hebben natuurlijk!
Erna was het toch echt tijd voor duik nr 1. Eigenlijk ging alles hetzelfde als de vorige keer alleen dan wat dieper. Ditmaal naar de 12 meter, en op een andere plek: twins.
Van te voren een uitleg over welke vissen we allemaal tegen zouden komen, en toen ik in zn boekje keek zag ik bij haai het getal 1 staan. Oh god, help me. We moesten vanaf nu ook vanaf de voorkant van de boot springen, want we hadden promotie gemaakt. Dit was echt een stuk hoger, en je moest op een dun plankje staan voor je ging springen. Omdat ik oost indisch doof ben had ik niet gehoord dat ik mn fins al aan moest hebben, dus balancerend op dat randje mn fins aan proberen te doen... drama... gelukkig werd nb tank beergejouden, maar als ik echt mn balans kwijt was, waren we waarschijnlijk met zn 2en gegaan haha. Voordat we echt onder water gingen had ik ook echt een paniek aanval, en een kwart van mn tank er al doorheen gejast ofzo hahaha te erg! Daarnaast ook flink aan het scheldeb op de vissen en de zee, maar niemand kon me toch verstaan. Erna heb ok besloten om me maar ff te vermannen, en dan iig deze duik nog af te maken. Maar toen ik eenmaal onderwater was, was er niks aan de hand. Ik wordt eigenlijk onrustiger door de golfen dan eenmaal echt ondrewater.
En man, wat wat het mooi daar beneden. Heeeeel helder, en de vissen waren zo mooi, en zooo veel. En ze zwemden echt rakelings langs je heen.
Naja alles dus prima, tot hij op een gegeven moment op zn bordje ging schrijven, en er van de verte een schaduw opdook. Shark time. Op dat moment heb ik denk ik even in mn wetsuit geplast, nog net niet achteruit gezommen en heel hard neeeee geschud. Bleek het om een heel groot haaienbeeld te gaan. zucht!! Dat heeft me denk ik 10 jaar van mn leven gekost. Na ongeveer een half uurtje gingen we weer omhoog, tank verwisselen en fruit eten, en weer een uurtje later was het tijd voor de 2eduik. Dit was weer een skill dive. We begonnen met de loodgordel af en aandoen (best lastig, ik heb ongeveer het dubbele aantal kilo's dan de rest) en erna moesten we een voor een naar 5m diepte, en daar een nood opstijging maken, met maar een ademteug. Eenmaal aan de oppervlakte moesten we ook nog eens handmatig onze bcd bijvullen. Erg lastig, en wel wat zeewater gedronken, maar wel gelukt! Anders moest het nog overnieuw ook. Beneden moesten we nog ons masker laten vollopen me zeewrer en erna weer leegkrijgen. Ook een stuk moeilijker dan in het zwembad want zout water prikt in je oog!
Erna nog regulator uitdoen, terugvinden en watervrij krijge, drijftest, en Moes en ik moesten samen een navigatietestje doen. Erna weer een rondje zwemmen en als laatste moesten we zuurstof met elkaar delen, en samen naar de oppervlakte gaan. Na 2 duiken was ik echt moe!!!
Bij terugkomst op het resort nog een leuke verassing: we hadden meteen examen. Die ging wel goed geloof ik!
Erna nog een hapje gegeten bij de salade bar. Erg lekker en ze hadden wifi. Dus even whats appen met de fam om te laten weten dat ik ok was. Had alleen geen zin daar in dat restaurant blogjes te typen, vandaar dat ze nu pas online komen.
Thuis meteen gedoucht en tas ingepakt. Erna het laatste huiswerk gemaakt en als 2granny's vroeg naar bed gegaan. Maar daar hadden we dan ook een goede reden voor....
xxx daf
Erna was het toch echt tijd voor duik nr 1. Eigenlijk ging alles hetzelfde als de vorige keer alleen dan wat dieper. Ditmaal naar de 12 meter, en op een andere plek: twins.
Van te voren een uitleg over welke vissen we allemaal tegen zouden komen, en toen ik in zn boekje keek zag ik bij haai het getal 1 staan. Oh god, help me. We moesten vanaf nu ook vanaf de voorkant van de boot springen, want we hadden promotie gemaakt. Dit was echt een stuk hoger, en je moest op een dun plankje staan voor je ging springen. Omdat ik oost indisch doof ben had ik niet gehoord dat ik mn fins al aan moest hebben, dus balancerend op dat randje mn fins aan proberen te doen... drama... gelukkig werd nb tank beergejouden, maar als ik echt mn balans kwijt was, waren we waarschijnlijk met zn 2en gegaan haha. Voordat we echt onder water gingen had ik ook echt een paniek aanval, en een kwart van mn tank er al doorheen gejast ofzo hahaha te erg! Daarnaast ook flink aan het scheldeb op de vissen en de zee, maar niemand kon me toch verstaan. Erna heb ok besloten om me maar ff te vermannen, en dan iig deze duik nog af te maken. Maar toen ik eenmaal onderwater was, was er niks aan de hand. Ik wordt eigenlijk onrustiger door de golfen dan eenmaal echt ondrewater.
En man, wat wat het mooi daar beneden. Heeeeel helder, en de vissen waren zo mooi, en zooo veel. En ze zwemden echt rakelings langs je heen.
Naja alles dus prima, tot hij op een gegeven moment op zn bordje ging schrijven, en er van de verte een schaduw opdook. Shark time. Op dat moment heb ik denk ik even in mn wetsuit geplast, nog net niet achteruit gezommen en heel hard neeeee geschud. Bleek het om een heel groot haaienbeeld te gaan. zucht!! Dat heeft me denk ik 10 jaar van mn leven gekost. Na ongeveer een half uurtje gingen we weer omhoog, tank verwisselen en fruit eten, en weer een uurtje later was het tijd voor de 2eduik. Dit was weer een skill dive. We begonnen met de loodgordel af en aandoen (best lastig, ik heb ongeveer het dubbele aantal kilo's dan de rest) en erna moesten we een voor een naar 5m diepte, en daar een nood opstijging maken, met maar een ademteug. Eenmaal aan de oppervlakte moesten we ook nog eens handmatig onze bcd bijvullen. Erg lastig, en wel wat zeewater gedronken, maar wel gelukt! Anders moest het nog overnieuw ook. Beneden moesten we nog ons masker laten vollopen me zeewrer en erna weer leegkrijgen. Ook een stuk moeilijker dan in het zwembad want zout water prikt in je oog!
Erna nog regulator uitdoen, terugvinden en watervrij krijge, drijftest, en Moes en ik moesten samen een navigatietestje doen. Erna weer een rondje zwemmen en als laatste moesten we zuurstof met elkaar delen, en samen naar de oppervlakte gaan. Na 2 duiken was ik echt moe!!!
Bij terugkomst op het resort nog een leuke verassing: we hadden meteen examen. Die ging wel goed geloof ik!
Erna nog een hapje gegeten bij de salade bar. Erg lekker en ze hadden wifi. Dus even whats appen met de fam om te laten weten dat ik ok was. Had alleen geen zin daar in dat restaurant blogjes te typen, vandaar dat ze nu pas online komen.
Thuis meteen gedoucht en tas ingepakt. Erna het laatste huiswerk gemaakt en als 2granny's vroeg naar bed gegaan. Maar daar hadden we dan ook een goede reden voor....
xxx daf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
